همه چیز در رابطه با ماهی کپور علف خوار

ماهی کپور Ctenopharyngodon Idella

ماهی کپور علف خوار یک ماهی آب شیرین گیاهخوار از خانواده Cyprinidae و تنها گونه از جنس بیولوژیکی آن Ctenopharyngodon است. کپور علفزار یکی از چهار گونه کپور آسیایی و گونه ماهی با بیشترین تولید جهانی است. آنها معمولاً به عنوان آمورهای سفید نامیده می شوند، پس از رودخانه آمور، جایی که آنها بومی بودند اما هرگز فراوان نبودند. ماهی کپور آب بزرگ و کم حرکت را ترجیح می دهد و در رودخانه های بزرگ با جریان کم تخم ریزی می کند. بسیاری از ویژگی های ماهی کپور علفزار را برای میلیون ها نفر در نقاط مختلف جهان دوست داشتنی می کند. یکی، ظاهر آن منحصر به فرد است، و نگهداری آن در آب های اروپا و بخش هایی از ایالات متحده به دلیل نقش این ماهی در کنترل علف های هرز آبزی است.

این ماهی به عنوان منبع غذایی عمل می کند و با تنظیم گیاهان آبزی به حفظ یک اکوسیستم ثابت کمک می کند.

مشخصات ظاهری ماهی کپور علف:

بدن علف کپور به شکل اژدر است. یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های فیزیکی ماهی کپور علف، بدن دراز و چاق آن است که به‌طور مجللی با فلس‌های سیکلوئید بزرگ و هفت پرتو منشعب روی باله پشتی آن پوشیده شده است. بدن آن معمولاً به رنگ زیتونی تیره است که در کناره ها به رنگ زرد مایل به قهوه ای متمایل است و شکمی سفید دارد. فلس های آنها گاهی اوقات رنگ مایل به قرمز نشان می دهد. رنگ منحصر به فرد این ماهی باعث می شود که به راحتی در زیر آب پنهان بماند.

کپور علفزار دارای دهان پشتی بدون سبیل در اطراف آنها است. آرواره‌های آن‌ها محکم است، با دندان‌هایی که در الگوهای ۲، ۴-۴، ۲ مرتب شده‌اند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا آنچه را که می‌خواهند به راحتی بخورند.

به طور متوسط، ماهی کپور می تواند تا ۳۹ اینچ یا ۱۰۰ سانتی متر رشد کند. همچنین، آنها به سرعت به این طول ها می رسند، زیرا بچه های ماهی کپور علف در ابتدای یک سال معمولاً تا پاییز همان سال به ماهی بالغ (بین ۲۳ تا ۳۹ اینچ) تبدیل می شوند.

روش تولید مثل ماهی کپور علف چگونه است؟

تولید مثل و چرخه زندگی

• تخم ریزی ماهی کپور علفزار معمولاً بین اردیبهشت تا ژوئن اتفاق می افتد. ماهی کپور برای تولید مثل نیازهای خاصی دارد، از جمله دمای ۶۸ تا ۸۶ درجه فارنهایت. در غیر این صورت، توانایی تکثیر آنها به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد و کاهش می یابد.
• تولید مثل علف کپور نمی تواند در آب های راکد اتفاق بیفتد. آنها به رودخانه هایی با جریان نیاز دارند.
• ماده ها معمولاً پس از نقل مکان از مناطق پایین تر، تخم های خود را در نواحی مرتفع رودخانه می گذارند.
• پس از گذاشتن تخم‌های کپور، به آرامی به سمت پایین شناور می‌شوند و با انجام این حرکت رشد می‌کنند. با توجه به اینکه آب ها به سختی در حالت استراحت کامل قرار دارند، تلاطم باعث می شود تخم ها با دقت و بلوغ به سمت پایین شناور شوند.
• اگر تخم ها بدون ظهور ماهی های جوان به بستر آب برسند، می میرند. طول عمر آنها بین ۵ تا ۱۱ سال است.

محل زندگی ماهی کپور علف کجاست؟

ماهی کپور می تواند در هر آب با پوشش گیاهی زندگی کند. آنها معمولاً در حوضچه‌ها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و جویبارهای شفاف زندگی می‌کنند و به دلیل طبیعت گیاه‌خوارشان در لایه‌های میانی تا پایینی این آب‌ها زندگی می‌کنند. این به آنها امکان می دهد هر زمان که بخواهند چیزی را که می توانند بخورند، شکار کنند.

ماهی کپور می تواند به سرعت شنا کند. هنگامی که آنها به طور کامل رشد کردند، برای ادامه زندگی خود از مناطق پایین تر به مناطق بالاتر دیگر آب های شفاف مهاجرت می کنند. کپور علفزار می تواند طیف وسیعی از دماها را تحمل کند، که نقش مهمی در طول عمر نسبتا طولانی دارد. با این حال، دمای بسیار پایین برای ماهی کپور مساعدترین نیست، همانطور که در زمستان ها چنین است.

کپورهای علف خوار عمدتاً گیاهخوار هستند. آنها بیشتر با پوشش گیاهی آبزی در انتهای ماهیگیری جشن می گیرند. آنها به ندرت حشرات کوچک یا کرم های موجود در آب را مصرف می کنند. این ماهی به خاطر علاقه به سبزیجاتی مانند گوجه فرنگی و ذرت شیرین معروف است.

به طور کلی ماهی کپور می تواند مقدار زیادی غذا مصرف کند و هر روز تا سه برابر وزن بدن خود غذا می خورند. به همین دلیل، کپور علفی برای رشد به آب های پر از پوشش گیاهی آبزی نیاز دارد.

مزایای خوراکی ماهی کپور علف:

ماهی کپور علف‌خوار نیز غذای بسیار خوبی است، سینی که در ماهی‌های سرخ شده دوام زیادی ندارد. و در بسیاری از مناطق، دریاچه‌ها و برکه‌ها جمعیت‌های ماهی کپور را در خود جای می‌دهند که می‌توانند کمی نازک شوند. گوشت سفید، لطیف، بافتی صاف و عملاً طعم “ماهی” ندارد.

روش تمیز کردن و آماده کردن ماهی کپور علف:

برای به حداقل رساندن پاکسازی، می توانید ماهی را قبل از روده کردن فیله کنید. با برش دادن گوشت در پشت آبشش ها با یک چاقوی تازه تیز شروع کنید. این یکی از کارهایی است که برای آن نباید از چاقوهای کسل کننده استفاده کنید. به ستون فقرات و دنده ها برش دهید، سپس بلند کنید و به سمت دم برش دهید. وقتی کارتان تمام شد، ماهی را برگردانید و همین کار را با طرف دیگر انجام دهید.

معمولاً می‌توانید یک فیله ماهی را با پوست کباب کنید (مثلاً ماهی قزل آلا)، اما ماهی کپور دقیقاً زیر پوست آن چیزی به نام «رگ گلی» دارد که جدا کردن آن خوب است. برای رسیدن به آن باید پوست آنها را بکنید.

در حالی که سمت گوشت را به سمت بالا قرار دهید، به آرامی در امتداد عرض در یک انتهای فیله شروع کنید تا بتوانید چاقو خود را به پهلو در شکاف قرار دهید. طول چاقو را با فشار به سمت تخته برش حکاکی کنید. پوست را با دست غیر غالب خود به عقب نگه دارید. رگ گلی را با ایجاد یک برش V در دو طرف خط تیره و جانبی بردارید و گوشت و رگی که در امتداد آن قرار دارد را بردارید. پختن ماهی یک کار فوری است. فر را با دمای ۳۵۰ فارنهایت گرم کنید. یک ظرف پخت ۸ در ۸ اینچی را کره بمالید و فیله های کپور را در آن قرار دهید. روی آن را با یک لایه برش های لیمو بپوشانید تا ماهی مرطوب بماند یا مقداری فویل روی آن قرار دهید.

علاوه بر سیب زمینی آب پز با جعفری و کره ذوب شده، می توانید اسفناج را به شام ​​اضافه کنید تا ترکیبی از طعم ها و بافت های خوبی داشته باشید. توجه داشته باشید که این فیله ها هنوز یک لایه استخوان سنجاقgräten در خود دارند. می توانید قبل از پختن آنها را با موچین بیرون بیاورید یا هنگام غذا خوردن آنها را بردارید.