تشخیص ماهی سرخو تقلبی از اصل

ماهی غذایی لطیف و دوست داشتنی است و به راحتی می توان آن را به غذاهای زیادی تبدیل کرد. چه ماهی معطر باشد و چه ماهی سرخ شده ترد، ماده غذایی فوق العاده برای تغذیه و سلامت بدن است.

اما بسیاری از مردم از پختن آن اجتناب می کنند زیرا پخت آن را امری چالش برانگیز می دانند. اگرچه درست است که پختن ماهی به مهارت خاصی نیاز دارد، اما دستیابی به آن آسان است.

اولین گام در هر دستور غذایی، دریافت بهترین مواد اولیه است. قوانینی وجود دارد که باید هنگام خرید ماهی و اطمینان از تازه بودن آن رعایت کرد.

هنگامی که این قوانین را بشناسید، در راه درست کردن بهترین ماهی، بهترین خود خواهید بود.

در این مقاله همراه با ما باشید تا مهم‎ ترین نکاتی که در خصوص تشخیص ماهی اصل از تقلبی و به طور خاص تشخیص ماهی سرخو اصل وجود دارد را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.

مهم ترین نکات برای تشخیص ماهی اصل از تقلبی

در ادامه مهم ترین نکاتی که برای تشخیص ماهی اصل از تقلبی یا ماهی سالم از ماهی فاسد وجود دارد، ذکر شده است:

1. به دنبال گوشت سفت و براق باشید: گوشت ماهی باید با لمس آن به عقب برگردد. پوست آن نیز باید درخشش طبیعی داشته باشد و نباید کدر رنگ به نظر برسد.

سطح پوست باید سفت باشد و فلس ها نیز باید محکم به یکدیگر چسبیده باشند. پوست ترک خورده یا فلس های شل می تواند نشانه پوسیدگی یا تقلبی بودن ماهی باشد.

2. ماهی را بو کنید: ماهی تازه نباید بو داشته باشد. در عوض باید بوی ملایمی داشته باشد. بهتر است از خرید ماهی هایی که بوی تند یا بوی ترش دارند خودداری کنید.

بوی ماهی مخصوص دریا یا رودخانه ای است که از آنجا صید شده است. طبیعی و دلپذیر است. ماهی کهنه یا فاسد شده دارای بوی تند و متیل آمین است که ترکیبی آلی است و از ماهی پوسیده آزاد می شود.

3. چشم های ماهی را ببینید: این شاید یکی از بهترین راه ها برای بررسی تازه بودن یا نبودن ماهی شما باشد. چشمان ماهی می تواند چیزهای زیادی در مورد تازگی آن به شما بگوید.

چشم ها باید برآمده، براق و شفاف باشند. چشم های ماهی نباید ابری رنگ باشند. حتی اگر چشم ها در سر فرو رفته باشد، می تواند نشان دهد که ماهی پیر یا تقلبی است.

4. آبشش های ماهی را بررسی کنید: اگر ماهی کامل باشد، آبشش ها باید صورتی روشن یا قرمز رنگ باشند. همچنین باید کمی مرطوب باشند و لزج یا خشک نباشند.
5. دیگر علائم مورد نیاز برای بررسی: هرگونه تغییر رنگ پوست، قهوه ای یا زرد شدن پوست در اطراف لبه ها و اسفنجی بودن بافت باید مورد بررسی قرار گیرد. تمامی این موارد از نشانه های فاسد بودن، تقلبی بودن یا پیر بودن ماهی است.

با توجه به این نکات می توان بهترین ماهی با کیفیت را از نوع سرخو خریداری کرد بدون آنکه نگران فاسد یا تقلبی بودن آن باشید.

از جمله نکات مهمی که باید به آن دقت داشته باشید، جدای از خود ماهی و شرایطی که دارد، مکانی است که از آن ماهی را خریداری می‎کنید.

برخی از مراکز فروش ماهی یا بازارهای محلی، از اعتبار و شهرت خوبی برخوردار هستند و می توان در مواقع ضروری به آن شهرت و اعتبار نیز اعتماد کرد و ماهی مورد نیاز را از آن خریداری کرد.

از نمونه های این بازارهای محلی یا مراکز فروش در شهرهای بندری و ساحلی بسیار زیاد وجود دارد.

شرایط حمل و نقلو نگهداری ماهی اصل سرخو

از جمله ویژگی های مهمی که باید در خصوص ماهی دقت کرد، حمل و نقل و تازگی آن است. برخلاف سایر انواع گوشت که نیاز به بلوغ و زمان دارند، ماهی بهتر است به صورت تازه فروخته و مصرف شود.

به نحوی که درست قبل از پخته شدن آن را صید کرده باشند. حمل و نقل ماهی تازه هزینه قابل توجهی دارد و بدون شک به همین دلیل است که در کل مصرف ماهی و فرآورده های اینچنینی تنها ۳ درصد از ماهی تازه استفاده می‎شود.

ماهی تازه به راحتی فاسد شدنی است. به مدت ۱۰ الی ۱۵ روز روی یخ یا در خنک کننده ها در دمای حدود ۰ درجه سانتی گراد نگهداری می شود.

ماهی بهتر است بلافاصله پس از صید تمیز و مصرف شود. کیفیت ماهی با قرار دادن ماهی در جعبه های کم عمق بعد از صید شب، مخلوط کردن آن با یخ و فروش آن در روز بعد حفظ می شود.

در تشخیص ماهی سرخو اصل باید دقت شود که ماهی  باید کاملاً با یخ پوشانده شود و کف جعبه نیز باید نفوذپذیر باشد تا آب از زیر آن نشت کند.

هنگام نگهداری ماهی در فریزر نیز دمای فریزر نباید کمتر از ۴- تا ۶- درجه سانتی گراد باشد.

در غیر این صورت ماهی یخ می زند و کریستال های یخ بزرگ تشکیل می شود. درنتیجه بافت ماهی آسیب می بیند و کیفیت آن نیز کاهش می یابد.

برای نگهداری و حمل و نقل ماهی های یخ زده، قایق ها باید تجهیزات لازم را در اختیار داشته باشند و در تمام مراحل پس از صید ماهی، مراحل خنک سازی به نحو مناسبی رعایت شود.

ماهی سالم و دسته بندی شده درجه یک در دمای ۳۵- درجه سانتی گراد تا ۴۰- درجه سانتی گراد منجمد شده است و منحصراً در شرایط منجمد فروخته می شود.

به منظور کاهش خشک شدن ماهی در نگهداری طولانی مدت آن، ماهی منجمد را با آب سرد در محفظه ای که دمای آن ۱۲ درجه سانتی گراد است یا با غوطه وری در آب سرد، لعاب می دهند.

چنین حرکتی میزان خشک شدن ماهی را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهد و کمک به تازه ماندن آن و حفظ ماندگاری ماهی می کند.

شرایط نگهداری ماهی منجمد تا رسیدن به انبار دمای ۲۵- تا ۳۰- درجه سانتی گراد برای ماهی های چرب و ۲۰- تا ۲۳- درجه سانتی گراد برای انواع ماهی های دیگر با رطوبت نسبی هوا ۹۰ تا ۹۵ درصد است.

ماهی منجمد نباید بیش از شش ماه در انبار نگهداری شود. تاریخ انقضا و همچنین شرایط و کیفیت محصولات منجمد باید به طور مرتب بررسی شود تا افت کیفیت محصول رخ ندهد.

یخ زدایی ماهی منجمد بهتر است در آب با دمای ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتی گراد انجام شود که رطوبت از دست رفته را جبران کرده و طراوت و شادابی را به ماهی باز گرداند.

ماهی یخ زده با کیفیت درجه یک باید شرایط زیر را دارا باشد:

• نباید بوی فاسد یا کهنه داشته باشد
• نباید پوست یا فلس آسیب دیده داشته باشد
• گوشت ماهی نباید علائم خشکی داشته باشد
• همچنین پس از پخته شدن باید طعم و بوی مطبوع داشته باشد و گوشت آن نیز باید قوام سفت و رنگ سفید و صورتی روشن تا تیره داشته باشد.

نتیجه گیری

ماهی از جمله غذاهایی است که در صورت فاسد بودن، تقلبی بودن یا پیر بودن، به راحتی و در سریع ترین زمان ممکن، سبب بروز بیماری در بدن انسان می شود.

درنتیجه برای آنکه از بیماری های احتمای هم مصرف کننده و هم ماهی را دور کرد باید برخی از قوانین و نکات لازم رعایت شود.

اولین و مهم ترین نکته در این خصوص مصرف و خرید ماهی تازه و اصل است. برای تشخیص ماهی سرخو اصل نیازمند توجه به برخی از ویژگی های ظاهری و بررسی هایی با لمس ماهی است.

ویژگی هایی که با نگاه کردن دقیق به ماهی و بررسی بدن ماهی می توان به آن پی برد.

در غیر این صورت ممکن است علاوه بر میزان هزینه ای که بابت ماهی پرداخت کرده اید، سلامت بدن شما نیز توسط ماهی فاسد یا تقلبی، تهدید بشود.

ماهی منبع غنی از امگا ۳ و سایر مواد غذایی مفید برای بدن انسان است که باید در سبد غذایی ماهانه قرار گیرد و این منبع غذایی مفید، نیازمند توجه ویژه و دانستن نکات مهم در خرید آن است.

Source: www.webmd.com