ماهی سرخو از انواع ماهی است که در اقیانوس اطلس یافت می شود. اندازه این ماهی ها معمولاً بین ۱.۵ تا ۲ فوت (در زمان بلوغ) متغیر است و در صورت رشد کامل می توانند تا ۸۰ پوند وزن داشته باشند. ویژگی ماهی سرخو باعث فروش بیش از حد آن در جهان شده است.
این ماهی به عنوان ماهی شکار بسیار مورد توجه است و دارای پوستی ملایم شیرین و پوسته پوسته است که اغلب به رنگ صورتی کم رنگ خواهد بود. خوردن این ماهی در حد اعتدال بی خطر است، زیرا نگرانی هایی در مورد سطح جیوه در ماهی وجود دارد. اما به دلیل وجود عناصر غذایی، این ماهی یک انتخاب سالم برای اکثر افراد است.
ماهیگیری تجاری این گونه در بخش هایی از خلیج مکزیک و سایر مناطق ساحلی آمریکای شمالی بسیار محبوب است. این ماهی به نوعی همه کاره است که اغلب به صورت کامل یا فیله پخته می شود.
خوردن این ماهی برای بسیاری از افراد لذت بخش است، اما برای کسانی که با این نوع غذاهای دریایی آشنا نیستند، چیزهای زیادی در مورد این ماهی خوشمزه وجود دارد.
ویژگی ماهی سرخو برای سلامتی
ماهی سرخو نوعی ماهی گرم آبی است که در خلیج مکزیک و سواحل جنوبی اقیانوس اطلس یافت می شود. این ماهی بزرگ زمانی که آن را به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل می خورید ممکن است فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد. می توانید آن را با سبزی سرخ کرده، سوپ ماهی درست کنید یا سوپ سرخ شده را با چاشنی سس گوجه فرنگی امتحان کنید.
کنترل وزن
غذاهای کم کالری و پروتئین بالا می توانند به کاهش وزن اضافی کمک کنند و خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت نوع ۲ و آرتروز را کاهش دهند. از ویژگی ماهی سرخو این است که وعده ۳ اونس دم نوش تنها ۱۰۹ کالری دارد و بر اساس رژیم غذایی ۲۰۰۰ کالری، ۲۲ گرم پروتئین یا ۴۴ درصد ارزش روزانه را تأمین می کند.
پروتئین ماده مغذی رضایت بخش است که به آرامی هضم می شود و گرسنگی را کاهش می دهد. وعده های غذایی سرشار از پروتئین، مانند قیچی قرمز که با سالسا لوبیا سیاه سرو می شود، می تواند در کنترل وزن کمک کند، زیرا گرسنگی را برای مدت طولانی تری بعد از خوردن غذا نسبت به وعده های غذایی بدون پروتئین زیاد برطرف خواهد کرد.
کاهش خطر بیماری قلبی
هر وعده ۳ اونس از این ماهی پخته شده ۴۱ میلی گرم ایکوزاپنتانوئیک اسید و ۲۳۲ میلی گرم اسید دوکوزاهگزانوئیک را فراهم می کند. این اسیدهای چرب امگا ۳ ممکن است به کاهش خطر بیماری قلبی و فشار خون بالا کمک کنند.
وجود ۳ اونس از این ماهی قرمز رنگ پخته شده دارای ۳ میکروگرم ویتامین B-12 است. این ویتامین برای تشکیل گلبول های قرمز سالم ضروری خواهد بود. کمبود آن می تواند منجر به کم خونی مگالوبلاستیک یا گلبول های قرمز نادرست تشکیل شود.
کمبود ویتامین B-12 می تواند منجر به آسیب دائمی عصبی همراه با بی حسی یا گزگز دست ها و پاها شود. بزرگسالان سالم باید ۲.۴ میکروگرم ویتامین B-12 در روز دریافت کنند.
چند نکته کوتاه
طرز تهیه و سرو دم نوش قرمز بر ارزش غذایی و فواید سلامتی آن تأثیر می گذارد. سوخاری سرخ شده، کالری، چربی و کربوهیدرات بیشتری نسبت به کبابی دارد. در وب سایت دانشگاه میشیگان آمده است که نگرانی دیگر محتوای جیوه موجود در این ماهی است.
جیوه آلاینده محیطی در غذاهای دریایی است که می تواند بر افراد تأثیر بگذارد. به ویژه زنان باردار باید از گونه های خاص که جیوه بیشتری نسبت به سایرین دارند، اجتناب کنند.
حقایق تغذیه ای
وقتی صحبت از تغذیه به میان می آید، از دیگر ویژگی ماهی سرخو پرده برداشته خواهد شد که حاوی سطوح متوسطی از اسیدهای چرب امگا ۳ و همچنین مقادیر قابل توجهی ویتامین D، E، سلنیوم و منیزیم است. در حقیقت وعده شش اونسی از این ماهی نیز حدود ۱۷۰ کالری و بیش از ۳۵ گرم پروتئین به بدن می رساند. این ماهی همچنین حاوی مقدار مناسبی پتاسیم است.
سلنیوم
یک وعده ۳.۵ اونس از این ماهی حاوی تقریباً ۷۰ درصد از مقدار سلنیومی است که وزارت به ایران روزانه برای مردان و زنان بزرگسالی که از رژیم غذایی ۲۰۰۰ کالری پیروی می کنند، توصیه می کند.
سلنیوم از عملکرد گلبول های سفید پشتیبانی خواهد کرد و برای عملکرد صحیح غده تیروئید مورد نیاز است. این ماده نوعی آنتی اکسیدان بوده که ممکن است بتواند از ایجاد آسیب DNA توسط ترکیبات رادیکال آزاد که می تواند منجر به آرتریت روماتوئید، سرطان و بیماری قلبی شود، جلوگیری کند.
قدرت آنتی اکسیدانی سلنیوم وقتی با منبع ویتامین E ترکیب می شود، افزایش می یابد. ماهی های غنی از سلنیوم را با غذاهای سرشار از ویتامین E مانند مارچوبه، سیب زمینی شیرین یا سبزی های تیره و برگ دار مانند اسفناج، چغندر سبز یا کلم پیچ بخورید.
ویتامین A
هر وعده دم نوش سرخو پخته شده ۱۴ درصد از RDA ویتامین A برای زن بالغ و ۱۱ درصد از RDA ویتامین A برای مرد را تأمین می کند. ویتامین A که برای سیستم ایمنی، تولید و نگهداری استخوان ها و سلامت پوست و چشم ها حیاتی است و در تولید مثل و تمایز سلولی نیز نقش دارد.
خوردن مقادیر کافی ویتامین A در روز ممکن است خطر ابتلا به اختلالات چشمی مانند آب مروارید یا دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن را کاهش دهد. ویتامین A ماده مغذی محلول در چربی است و به منبعی از چربی رژیم غذایی نیاز دارد تا توسط روده ها جذب شود. این ماهی را با روغن زیتون یا با سالسا حاوی آووکادوی غنی از چربی میل کنید.
پتاسیم
سرخو حاوی ۴۴۴ میلی گرم پتاسیم در هر وعده پخته شده است. پتاسیم هم ماده معدنی و هم الکترولیت است. بدن به آن نیاز دارد که آنزیم های مورد نیاز در متابولیسم انرژی را تحریک کند و به عضلات صاف، قلبی و اسکلتی اجازه دهد که به درستی منقبض شوند.
رژیم غذایی فاقد سطوح کافی پتاسیم ممکن است احتمال سکته مغزی، فشار خون بالا، پوکی استخوان و سنگ کلیه را افزایش دهد. اگر به طور منظم مقدار زیادی سدیم مصرف کنید، ممکن است دچار کمبود پتاسیم شوید. با پزشک خود در مورد راه های کاهش مصرف سدیم و افزایش مطمئن سطح پتاسیم خود مشورت کنید.
اسیدهای چرب امگا ۳
از دیگر ویژگی ماهی سرخو در هر وعده ۱۰۰ گرمی حاوی ۰.۳۱ گرم اسیدهای چرب امگا ۳ است. این غلظت اسیدهای چرب امگا ۳ تقریباً برابر با مقداری است که توسط یک وعده ۳ اونس میگو، گربه ماهی، خرچنگ یا گوش ماهی ارائه می شود.
انجمن قلب ایران گزارش می دهد که خوردن ماهی غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ به طور منظم ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی، تصلب شرایین و کلسترول خون بالا را کاهش دهد.
پزشکان تغذیه نیز توصیه می کنند که بزرگسالان و زنان غیر باردار باید ۳.۵ اونس از انواع ماهی کبابی یا پخته شده را دو بار در هفته بخورند. زنان باردار و کودکان برای جلوگیری از آلودگی جیوه باید از خوردن این ماهی بیش از چند بار در ماه خودداری کنند.
سخن آخر
ویژگی ماهی سرخو به گونه ای است که باعث شده بتوانید برای زمینه های مختلف از این نوع ماهی بهره ببرید. این نکته را بدانید که در مصرف آن زیاده روی انجام ندهید و به صورت متعادل از آن بهره ببرید.
این ماهی یکی از بهترین مواد غذایی است که سرشار از بیشترین مواد مغذی است. اگر قصد رژیم غذایی دارید، بهتر است که این ماهی را در وعده غذایی خود قرار دهید.
این محصول را می توانید با انواع مواد مختلف، همانطور که در مقاله ذکر شد، میل کنید و از آن لذت ببرید. بهترین نحوه پخت آن نیم پز کردن خواهد بود، زیرا با این کار قادر هستید که تمامی خواص را در داخل آن حفظ کنید.
Source: www.gvhealthnews.com